Yerli ve yabancı tarihçilerin düşüncesi genel olarak, Türklerin ticarete aristokratik bir küçümseme ile baktıklarına dairdir. “Türklerin prensip olarak ticareti onurlu bulmadıkları, askeri ve idari görevleri tercih ettikleri” öne sürülür. Özellikle yabancı tarihçiler tarafından bu durum yorumlanırken Türklerin dini tercihleri üzerinden akıl yürütülerek çıkarım yapılma yoluna başvurulur. Kâfirlere karşı kibirli tutumun Türkleri bu konuda etkilediğini söylerler. Hz. Muhammed başta olmak üzere pek çok Müslümanın ilk zamanlardan beri Şam ve İran ile ticari faaliyetlerde bulundukları bilinmekte. Ancak Peygamberin ölümünden sonraki devirlerde olayların nasıl geliştiği ve yorumlandığı benim için şu anlık bir muamma. Okuduğum makaledeki bir kayıt (Venedik'te Bir Ölüm - 1575, Cemal Kafadar) Osmanlı’da Müslümanların tam olarak böyle olmadığına güzel bir örnek oluşturuyor. Venedikli tüccar Giacomo Badoer’in muhasebe defterinde Türk tüccarların faaliyetleri not edilmiş. Yani Türkçe